Gelezen: 'De aanklacht' door Bandi, een pseudoniem van een Noord-Koreaanse schrijver die daar nog steeds woont en zelfs een gewaardeerd staatsschrijver is. Het manuscript is naar Zuid-Korea gesmokkeld en daar uitgebracht en nu naar tientallen landen vertaald. De schrijver - hij is onbekend maar wordt een jij genoemd - wordt al vergeleken met Solzjenitsyn. Nu Noord-Korea met dat gedreig tussen de presidenten Trump en Kim Jong-um zo in het nieuws is en je geen idee hebt van de mensen die daar leven, is het een confronterend inkijkje in het dagelijks leven van Noord-Koreanen, die geen geïndoctrineerde robots zijn, zoals wij voor het gemak soms maar denken, maar mensen van vlees en bloed die intens lijden onder het onderdrukkende regime dat hen dag en nacht beheerst. Geheime diensten die de mensen van dag tot dag in de gaten en in de tang houden.
In de Noord-Koreaanse samenleving wordt je plaats in de sociale orde vooral bepaald door je familiegeschiedenis met betrekking tot loyaliteit aan de partij. Dus was je opa ooit een boer die zijn land niet zonder slag of stoot afstond ten tijde van de grote collectivisering, dan kun je het wel schudden om een beetje een positie te krijgen en dat begint als op de lagere school. Dus daar gaan verhalen over.
Een man heeft en vrouw getrouwd die hoger in de sociale klassse staat dan hij. Ze hebben geen kinderen. Diep in een kast vindt hij anticonceptiemiddelen die ze blijkbaar slikt om te voorkomen dat zij een kind krijgt. Met een kind zou zij en dat kind ookzakken in de sociale orde. En dan vindt hij uit dat zij onder druk van de Partij om haar positie te behouden een dagboek bijhoudt van hun leven. Zulke verhalen, die je ook uit de DDR kende.
Veel verhalen spelen in de jaren negentig toen Kim Il-Sung aan het bewind was. Een vrouw die aan het Plein woont waar altijd de grote marsen plaats vinden, waar van die enorme portretten hangen van Karl Marx en Kim Il-sung. Haar kind is ziek en bang voor die portretten. Omdat ze op de grote mars niet komt omdat haar kind ziek is en ze overgordijnen heeft dichtgedaan (wat de eenheid in die flat verstoort, iedereen heeft alleen glasgordijnen), worden ze in de nacht met zijn drieën als landverraders afgevoerd. Zulke verhalen. Gewoon heel mooi menselijk opgeschreven. Rillingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten