Ergens heb ik een tip gezien om plantjes te zaaien in eierdozen. Dat vond ik een schitterend idee. Ik houd nogal van eieren, elke ochtend bak ik een eitje, dus er gaat minstens een doosje doorheen in de week. Dat is heel overzichtelijk. Zo heb ik de laatste twee weken savooiekool, Chinese kool, snijbiet, radijs en als laatste tuinkers gezaaid. In potaarde. Alleen al dat zaaien is heel geweldig: één piepklein zaadje per bakje. En dan afwachten.
Sommige zaadjes doen het goed, andere helemaal niet. Dat kan natuurlijk overal aan liggen. Aan de kwaliteit van de zaadjes, van de aarde, de tijd van het jaar. Ik had uit de supermarkt in Italië allemaal zakjes zaad meegenomen, maar de Italiaanse zaaikalender is natuurlijk anders dan de Nederlandse.
Nu ben ik van plan volgend jaar in de moestuinbak voor het huis het systeem van Jelles Makkelijke Moestuinen te gaan volgen. Hij is heel erg fijn voor de beginnende moestuinierder. Hij helpt je en spreekt je aan de precies de juiste toon. Nu heb ik ontdekt dat er op het bedrijventerrein van Overvecht vlakbij mijn garage een winkel in Urban Gardning is waar ze de producten van Jelle verkopen.
Dan kan ik dat de komende winter bestuderen. Hij werkt -zo las ik - voor het zaadjes kweken met speciale 'vermiculiet'. Dat is luchtiger en zou beter werken dan potaarde die ik gebruik. Misschien is Jelle pure aanstellerij met een goed business model. Je weet het niet.
Waarom dóe je dat eigenlijk, dat moestuinieren, vroeg iemand laatst. Die vraag is geheel gerechtvaardigd vanwege dat ik er soms enorm over lamenteer. Het is de verwondering natuurlijk. Dat ik geen idee had. Dat ik steeds beetje bij beetje meer een idee krijg.
Echt bevorderlijk voor de culinaire ontwikkeling is de hobby niet. Al dagen eet ik stamppot opgeschoten rucola. Dat geeft dan straks ruimte voor een savooiekool.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten